REZİL OLMAK! HUYUM

RAFLARA SIĞMAYANLAR

Evime girenlerin istisnasız verdiği ilk tepki: Bu kadar kitabı okudun mu  oluyor. Okudum deyince bide inanmıyor manyaklar. Süs eşyası isteseydim bu kadar kitabın parasıyla, evi antika dükkanına çevirebilirdim. Yok çeyizim diyorum. Ciddi sanıyorlar. Akılları almıyor evdeki bütün kitapları okumuş olmamı. Bütün raflarım, ünitem, bulabildiğim her boşluk dolu. Takriben 600 ü aşkın kitap var. Sonra, esas manyak olan benmişim gibi bakıyorlar. Senede kaç dizi, kaç film izlersin diye soruyorum. Sayamıyor bile.  Şimdilerde senin izlediğin filmlerin kitaplarını senden en az 1 sene evvelden ben okumuş oluyorum diyorum. O zaman mantıklı geliyor sanırım biraz. Yinede salak olan benmişim gibi bakıyorlar.




Bu sene gidebildiğim 3 güncük tatilde, hayalimdeki gibi, havuzdan çıkıp, kurulanıp, elime kahvemi alıp,güneşlenirken kitap okudum bol bol. Genç olduğumuz için otelin animatörleri sürekli peşimizdeydi. Birazda marjinal tipleriz sanırım. Saçların yarısı kazılı, dövmeler filan. Ama sürekli okumama taktılar. Akşam eğlencelerine geliyorum. Sohbet muhabbet de ediyoruz. Lan bi brakın da okuyayım. En son bir animatör kız geldi yanıma, ya aslında bende çok okumak istiyorum dedi. Oku o zaman dedim. Ne önerirsin, dedi. Ne bileyim, ne seversin, dedim. Genel kültürüm artsın, dedi. Yuh, ansiklopedi oku o zaman, ne önereyim şimdi ben sana. Bir iki kitap okuyacak ve genel kültür sahibi olacak sanıyor. Şimdi oturup uzun uzun anlatamam, genel kültür dediğin şeyin, aldığın bütün bilgilerin toplamı olduğunu, ne kadar okursa o kadar artacağını falan. Hangi alanda artsın istiyosun bacım dedim. Saf saf baktı yüzüme. türk tarihi, yabancı ülke kültürü, dünya tarihi, bilim, biyoloji, biyografi.... Hala bakıyor. Senden bi cacık olmaz animatör kardeş, git vak vak dansı yaptır. Öyle olmuyor bu işler, git konularını incele, bi yerden başla gerisi gelir. dedim en son. Sonra gitti vak vak dansı yaptırdı gerçekten. 

Her yerde rezil olmayı bir şekilde başaran bir insan olarak, anlatacak bu kadar anımın olması normal. Kitap fuarlarını kaçırmam. Can'ı da yanımda sürüklerim devamlı ki kitapları taşısın. Çok mutlu olduğum için, her sene şikayet etmeden gelir benimle. Geçen sene ki fuarda, alışverişimi tamamladığımda, aklıma Türk yazar almadığım geldi. Aradım buldum. Tezgahtaki kadına, Ayşe Kulin den bir iki kitap istiyorum dedim. Ne verelim dedi,. Ne bileyim, hiç bir kitabını okumadım, rastgele iki kitap verin dedim.

Seni Seviyoruz!

-Neden okumadınız?
-Ya okulda soğuttular bizi Türk yazarlardan, alışmışım yabancı yazarlara.
-Aaa şaşırdım.
-Orta okul çocuğuna, saatlerce bitmeyen o ağır 100 temel eserleri okutursanız zorla, çocukta da ön yargı olurşur haliyle. Harry Potter la başladım okumaya, lisedeydim. Oradan alışkanlık edindim. Sonrana devamı geldi. Şimdi yeni yeni alışıyorum, Türk yazarlara.
Yanımdaki kızlar tebrik ettiler, çok haklısın dediler ama suratlarında çekingen bir ifade vardı çözemedim.

Kadın gülümsedi. Hiç bu açıdan bakmamıştım. Gerçekten şimdi ciddi ciddi çok haklı olduğunu görüyorum. Bizim sorunumuz bu demek bunu düşüneceğim dedi. Sonra açtı kitabı, baktım bir şeyler yazıyor. Poşete koydu kitabı. gülümsedi. Poşette kadının resmi var! Kafamı kaldırdım biraz havaya, bir baktım, Ayşe Kulinin imza günüymüş. Sıra yok. Kadının önünde tanıtım kartı var ama kitapların arasında kaybolmuş. İki kilo domates ister gibi ver iki Ayşe dediğim, koskoca yazarın kendisiymiş. Can' a  döndüm. İflah olmam ben kaç kaç kaç dedim. Sıvıştım resmen. Eve dönene kadar, utandım kendimden. Az kadına saygı göster, bilseydim eğer, aa kaleminiz çok güçlü, seviyoruz sizi, Miras a çok sevgilerle yazın falan derdim. Bi de çok güzel şeyler yazıp imzalamış kadın. Rezil bir insanım. Sonradan düşündüm ama eminim, bir çok hayranından daha etkili olmuştur benim patavatsız konuşmam. Bütün sene Türk yazar okudum sonra. Eskilerden yenisine. Ve farkettim ki haksızlık etmişim. İmkansız belki görmen ama sayın Ayşe Kulin, o gün hak ettiğiniz sözleri şimdi söyleyeceğim. O kadar güzel karakterleriniz var ki o kitaplarda, her biri örnek alınası, her biri ayrı aşık olunası. Ellerinize sağlık...