ZENGİNLİK ÇOK ZOR!

Zenginin malında gözümüz yok aslında. Her daim, bir ev, bir arabam olsun. eve de ortalama 5 bin para girsin yeter diyen insanlardanım. Türkiye şartlarında bu, çok rahat yaşamak anlamına geliyor. Ayrıca, benim olan herşeyi de kendim kazanmak isterim. Yok miras kalsın, yok zengin koca bulayım (ki bulamadım) falan istemem. Sanırım gerizekalıyım. Gerçi olurda bir miras kalırsa, kendimi bu fikre alıştırabilirim. İstemem yan cebime koy. 




İlerleyen yaşlarımda farkettim ki, zenginlikte gözüm yok, çünkü ben zengin yaşayamam. Bir çantaya bin lira verilir mi, Yuh lan, alt tarafı dört tekerlek 400 bin bir arabaya çok değil mi, aman telefon işte 5 bin liraya yazık değil mi diye diye, bir fukaralık çöktü üstüme. Cimri desen değilim. Bayılırım alışverişe falan, ama çok zengin olsam da bu paraları vermezdim. Ortalık aç susuz dolu. Çoluk çocuğa yardım ederim. Birgün çok candan bir arkadaşıma bu olaydan bahsettim. Totosuyla güldü bana. Bundan iki yıl önce büyük bir otelde çalışırken yaşadığı bir olayı anlattı.

Baba bak şimdi; Kocaman bir otel hayal edin. Aşçısından komisine, kat görevlisinden barlarına kadar yüzlerce insan çalışıyor. Bu otele senede 2 kere bir arap prensi geliyor. Onar günlüğüne oteli kapatıyor. Valla lan. Bildiğin bütün odaları kapattırıyor. Personelin 20 si otelde kalıyor. Geri kalanı izinli. Üstüne ücretli izinli. Sebep: bu arapoğlu arap, 5 karısı, 20 çocuğu, yakın korumaları, özel hizmetçileriyle tatil yapacak. Oteli baştan yaptırsan daha ucuza gelir. Neyse, benim arkadaş çok merak ediyor. Yalvar yakar 2 arkadaşıya çıkıyor üst kattaki odalardan birine, kim bunlar diye başlıyor izlemeye. Kadınlar, havuz başına gelir gelmez, erkek yok diye onaylatıp, çıkarıyorlar kara çarşafları. Victoria secret mankenleri bok yesinler. O kadar çocuğu nerelerinden çıkarmışlarsa artık, anlattığına göre hepsi taş gibi. E 20 personel otelde, kimse bakmadı mı diyorum. Sıkıysa biri de kafasını kaldırıp baksın, adamı oyarlar diyor. Akşam oluyor, aynı açık büfe çıkıyor ortaya. sabah oluyor full çeşit. Tatil bitince bütün personel geri çağrılıyor, çalışan çalışmayan hepsi sıraya diziliyor, ellerine 100 er dolar bahşiş bırakılıyor. İnanmadım. Ortak bir arkadaşa denk gelince sordum. Bende çalıştım o otelde vallahi doğru dedi. 

Bir belgeselde arapların pastalarının üstlerini altın tozuyla süslediğini görmüştüm. Paramatik gibi altınmatikler kullandıklarınıda. Ama bu bambaşka birşey. Koca 7 yıldızlı otel kapatmak. Adamlar altınlı pasta yediklerine göre, altın s.çıyor olabilirler. Totolarını da dolarla siliyorlardır Allah bilir.

Hadi geçelim arapları. Ben aynı muhabbeti yaparken, Bu seferde bir Türk çıktı karşıma. Adamlar ava gidiyorlar. Bu zengin baba acıktım diyor. Mangal yapalım. Bizim ezikte hazırlanıyor mangal yakacağım diye. Adam arıyor catering şirketini gecenin 10 unda, gelin mangal yakın diyor dağ başında. Bildiğin getirip mangalı yakıyorlar, yedirip içirip gidiyorlar. Adam ertesi hafta ava gelmiyor. Çok yorulmuş, Onun yerine adamlar avlayıp bahçeye getiriyorlar domuzu, bahçeye salıyorlar, sabah uyanınca yatak odasının penceresinden vuruyor hayvanı, hayvan oğlu zengin. 

O kadar param olsa bende sapıtır mıyım? Açıyorum interneti, havuzlu ev, ama havuz evin altında, rutubet yapar diyorum. Çanta bakıyorum yılan derisi, yılanı evde beslerim, deri değiştirirse veririm derisini yaparlar çantayı diyorum. Araba bakıyorum, fiyat büyüdükçe arabalar küçülüyor, sinirim bozuluyor. Bi kere kafan çalışacak, akıl edeceksin dağ başında catering şirketi aramayı. Tek ezik ben miyim diye arkadaşa soruyorum, büyük ikramiye çıksa naparsın diye (bilmem kaç milyon), annemlerin İznikteki yazlığını bitiririm, diyor. İyi ben o kadar ezik değilmişim. Bana o ikramiye çıksa, bunun şerefine gider yakarım o yazlığı, İznik ne lan. Hawai adaları falan de, salla bari. Beynimiz fakir. Hayal gücümüz yetmiyor. Etrafta o kadar aç susuz varken hele. Ben bu kafayla istesemde zengin olamam. Zenginlerin işi daha zor. Nereye sıvayacaklarını şaşırıyorlar. En iyisi mi orta sınıf kalalım, sağlıcakla kalalım.